دوستی تو قسمت نظرات نوشته بود :
یه روزی یه وقتی یه جایی همه ی انسان ها تنها می شن ...
در جواب نوشتم " بله ... البته وقتی که خدا رو فراموش کنند ... "
کاش در فکر چاره برای روزی باشیم که: نه مال و ثروت مون ما رو همراهی می کنند / و نه همسر و فرزندانمون / و نه مقام و قدرتمون / و نه زیبایی و جمالمون ...
روزی که از دنیا نصیبمون اعمالیه که پیش فرستادیم و مقداری پارچه ساده و یک متر جا ...
درفکر دوست شدن با کسی باشیم که هیچوقت و هیچ جا تنها نمیذارتمون ...
خدایا دستهای سردم رو دردست بگیر ...
احساسم اینه : دارم غرق میشم ...
" دمی چند گفتم برآرم بکام
دریغا که بگرفت راه نفس
دریغا که بر خان الوان عمر
دمی خورده بودیم و گفتند بس "
شعر از سعدی
:: برچسب‌ها:
دلنوشته ,
نظرات ,
,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
